skip to main |
skip to sidebar
Δεν αγαπάμε αρκετά τους ανθρώπους όταν δε λατρεύουμε την αθλιότητα,την ταπείνωση και τη δυστυχία τους... Μην ακολουθείς το μονοπάτι που έχουν χαράξει οι άλλοι.Κατευθύνσου,αντίθετα,εκεί που δεν υπάρχει μονοπάτι και άφησε το ίχνος σου...
Pages
Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009
Blogger news
Οι φιλοι ειναι σαν τα κρασια...ο χρονος ξινιζει τους νερουλους και δυναμωνει τους γνησιους... αφιερωμενο σε αυτον που μου το εμαθε: στο πιο παλιο και δυνατο μου κρασι
όνειρο...
About Me
cuties...
μικρός πρίγκηπας...
ετικέτες...
- ασε με αποψε να σου πω για τα τραγουδια που αγαπω... (16)
- μικρε μου πριγκιπα... (16)
- μπορω να αντισταθω στα παντα εκτος απ'τον πειρασμο... (1)
- ο θεος επλασε τον κοσμο μας οι ποιητες τον διορθωνουν... (14)
- οποιος αγαπαει...χρωσταει...(ευριπιδης) (3)
- οταν η μουσικη και οι εικονες λενε οσα δισταζουμε.. (5)
- σαν παλιο σινεμα... (3)
- τα βλεφαρα των ονειρων αψηφουν την πικρα της πραγματικοτητας...εκει υπαρχω (2)
- τι ευχρηστο μαξιλάρι η αγαπη..καταλληλο για καθε ταξιδι... (7)
can't help falling in love...
αρχειοθήκη ιστολογίου...
-
►
2010
(7)
- ► Δεκεμβρίου (1)
το πιο μακρυ ταξιδι μου εσυ...
ο πιο κοντίνος δρόμος μεταξύ δυο ανθρώπων...είναι ένα χαμόγελο...
dream on...
καμιά φορά είναι αδύνατο να εμποδίσεις το ποτάμι της ζωής...
Φεύγω και σε παίρνω μαζί μου. Θα θυμάμαι πάντα τα βουρκωμένα τούτη την ώρα μάτια σου, το θλιμμένο βλέμμα σου. Ποιός ξέρει τι είναι αυτό που αποφασίζει τώρα για λογαριασμό μου! Φεύγω, αλλά να ξέρεις θα σ'αγαπώ πάντα. Όταν βραδιάζει εκεί που πάω, το φεγγάρι θα' ρχεται προς εσένα κι εγώ κάθε βράδυ θα τ' ακολουθώ, θα παίρνω το δρόμο του φεγγαριού και θα πέφτω στην αγκαλιά σου...
Από το Blogger.