Ξανα εδω...αισθανομαι κουραστικη και πληκτικη και μιζερη και βαρετη και..και..και..αλλα μονο εδω μπορω να μιλησω για αυτο..μονο εσυ οποιος και οπου κι αν εισαι ξερεις..μια φραση μου τρυπαει το μυαλο τελευταια..τη φοβομουν παντα τοσο και ομως τωρα μου συμβαινει..
"δε ζω..απλως υπαρχω!"η χρονια δεν τελειωσε καθολου ωραια και απο οτι αντιλαμβανομαι και αυτη χειροτερη ειναι!ειμαι πιο μονη μου απο ποτε...δεν εχω απο που και απο ποιον να πιαστω..τα επαγγελματικα ανυπαρκτα-αυτα που με ενδιαφερουν τουλαχιστον-και οσο για τα φιλικα..πονανε πολυ..παντα ενιωθα περηφανη που εχω φιλους λιγους και καλους απο τα χρονια του σχολειου..τωρα ψαχνω που εχω κανει λαθος και οι σχεσεις που νομιζα πως εχω δημιουργησει δεν ειναι αυτες που εχω..οι περισσοτεροι εξαφανιστηκαν και αυτοι που εμειναν σα να μεγαλωσαν αποτομα και τους ρουφηξε η ρουτινα και ο εαυτουλης τους!γιατι οι φιλιες και οι σχεσεις να ειναι τοσο ωραιες μονο στις ταινιες και τις σειρες?μια φιλη ηθελα παντα να ειναι το αλλο μου μισο και θα μου εφτανε..τωρα που χρειαζομαι καποιον να του εμπιστευτω το μυστικο μου οπως στα 15 μας χωρις να φοβαμαι και να βγει απο μεσα μου λειπουν ολοι..
ακομα δεν εχω καταλαβει τι ειναι αυτο που αισθανομαι για σενα και αυτο με παιδευει πιο πολυ!εχω αγκιστρωθει πανω σου επειδη ειμαστε μονοι ή σε ερωτευτηκα?ειναι ολα στο μυαλο μου?σε εχω εξιδανικευσει μεσα μου και σε βλεπω τοσο τελειο?τοσα χρονια φιλιας και δεν το εβλεπα?τα εχω πονταρει ολα σε εσενα μετα απο τα χαστουκια που εχω φαει..φοβαμαι να σε χασω αλλα σκαω που δεν εισαι στη ζωη μου οσο και οπως θα ηθελα..ζηλευω στην ιδεα οτι καποια στιγμη θα σε δω με αλλη..ζηλευω οταν μιλας για καποια που σου αρεσει..ζηλευω που δε συναντιομαστε καθε μερα και σε εχουν αλλοι φιλοι πιο πολυ απο εμενα..σε σκεφτομαι συνεχεια και πλαθω ιστοριες..νομιζω πως σε βλεπω συνεχως..την τελευταια φορα που νομιζα οτι σε ειδα ηταν σε μια ταβερνα..καποιος σου εμοιαζε και ειχε στην αγκαλια του μια κοπελα..η καρδια μου κοντευε να σπασει μεχρι να καταλαβω οτι δεν ησουν εσυ.. και να προσπαθω να μη με καταλαβουν κιολας!μου φαινομαι πολυ αστεια..καλυτερα γελοια!!δε γινεται να την εχω πατησει μαζι σου..οχι τωρα!δε ξερω πως να αντιδρασω..δεν παιρνω ρισκο να σε χασω λεγοντας σου κατι,αλλα απο την αλλη ειναι σα να σε κοροιδευω.και εσενα και ολους..αν εμενα το φιλικο εχει εξελιχθει σε κατι παραπανω τι γινεται?κι εσυ δε με βοηθας γαμωτο..στον κοσμο σου..ξερω οτι ουτε το φανταζεσαι..κι εγω να παρακαλαω να με ξαναδεις οπως τοτε στο σχολειο αν ελεγες αληθεια..μονο να χειροτερευεις την κατασταση ξερεις-αθελα σου βεβαια-να με κοιτας,να με αγγιζεις,να παιζεις..οπως δυο φιλοι αντιθετου φυλλου..οπως τοσα χρονια!να χανεσαι για μερες να με σκας,να περιμενω πανω στο τηλεφωνο να φερομαι παραξενα για μια απλη φιλη που απλα εχει καιρο να σε δει και οταν σε συνανταω να τα ξεχναω ολα και να με κανεις χωμα,να χανω τις αντιστασεις μου.ειμαι σχεδον βεβαιη οτι καρφωνομαι αλλα παριστανεις πως δεν καταλαβαινεις!
somebody help!!
η μερα που εφυγε μου φορτωσε ενα χρονο στην πλατη..και ξερεις ποια ηταν η ευχη μου σβηνοντας τα κερακια?δε θα την πω γιατι μαλλον θελω να βγει..αλλα το οτι σε ειχα διπλα μου εκεινη τη στιγμη και μου εδωσες το πρωτο φιλι ευχης δε μου εφτασε..γιατι δεν ηταν οπως το ηθελα..ουτε σε χορτασα!ποτε δε σε χορταινω πια..ειμαι κουβαρι..ποιος μπορει να ξερει τι ακριβως αισθανομαι?
Υ.Γ:ο αγαπημενος γκαραβελας τελειωσε πριν λιγο την εκπομπη του στον love με το μοναδικο τροπο που ξερει εδω και χρονια και με πεθαινει..
"καληνυχτα αθηνα,καληνυχτα πειραια,καληνυχτα και σε εσενα οπου κι αν βρισκεσαι..."
εναν ή δυο ανθρωπους καληνυχτιζα ετσι στη ζωη μου..
δεν περιμενα να ερθει η σειρα σου...
