ΤΟ ΔΑΚΡΥ...

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

ΤΟ ΔΑΚΡΥ...

Είδα χθες στον ύπνο μου να μ' έχεις αγκαλιά

Ξύπνησα και δίπλα μου μονάχα ερημιά

Δάκρυ που κυλάς στο μαξιλάρι μου,

ζάλισε με ν' αποκοιμηθώ

Πως ξαπλώνει στο κρεβάτι πλάι μου

άλλη μια φορά να ονειρευτώ

Γέλαγες στον ύπνο μου με γέμιζες φιλιά

Ξύπνησα και δίπλα μου γελούσε η μοναξιά.

Δάκρυ που κυλάς στο μαξιλάρι μου,

ζάλισε με ν' αποκοιμηθώ

Πως ξαπλώνει στο κρεβάτι πλάι μου

άλλη μια φορά να ονειρευτώ....

δε μπορω να σβησω αυτες τις εικονες σου που εχω συνδεσει με αυτο το κομματι...δυστυχως εδω κ καιρο πονανε.....

ΣΙΩΠΗ...

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

ΣΙΩΠΗ...

Παλιά φωτογραφία στην άδεια παραλία

σιωπή ....

κοιτάζω απ'το μπαλκόνι το δρόμο που θολώνει η βροχή.

Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες

βασιλεύουν οι μάγισσες

βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε στον αφρό.

Λένε πως μας άφηνες στα κύματα

φυλαχτά και μηνύματα

τα βρήκανε τα παιδιά και χαθήκανε ξαφνικά.

Η πόλη σαν καράβι τα φώτα της ανάβει γιορτή.

Θυμάμαι που γελούσες να μείνω μου ζητούσες παιδί .

Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες

βασιλεύουν οι μάγισσες

βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε στον αφρό.....

ειναι αραγε ετσι??

θυμαμαι που γελουσες,να μεινω μου ζητουσες παιδι.......

Κρυφο σ'αγαπω....

μακαρι αυτος ο ηχος και αυτα τα λογια να φτανουν με καποιο τροπο σε εσενα....δεν εχω κατι περισσοτερο να σου πω τουτη τη βροχερη,για μια ακομη φορα,νυχτα...

υπνος κι ειρηνη θα΄θελα για σενα να ειχα γινει...............

ονειρα γλυκα......

Ain't no sunshine...till the time you're gone...

Σημερα με επιασε μια μελαγχολια...οχι πως δεν με πιανει συχνα αλλα αποψε αισθανομαι πως περναει η ζωη μου και φευγουν τα καλυτερα μου χρονια χωρις τιποτα σπουδαιο,χωρις να συμβαινουν πραγματα στη ζωη μου...νιωθω πως θελω να κανω πολλα αλλα δε βλεπω και πολυ φως στον οριζοντα..η ζωη μου εξακολουθει να ειναι ιδια χωρις κατι να με ξυπνησει να αποκτησω λιγο ενταση..εχω βαρεθει τα παντα και τους παντες..δε ξερω πως να στο περιγραψω...καταλαβαινεις?κυλανε ολα ηρεμα...και δεν το αντεχω απο τωρα αυτο...δεν εχω κατι που να με κανει να καρδιοχτυπαω,να ξυπναω και να λεω θα κανω αυτο,θα δω εκεινον,θα παω εκει,τιποτα...δε μου αρεσει ετσι οπως "ζω"..χρειαζομαι δυνατες χαρες,συγκρουσεις,απογοητευσεις,θυμους,γελια...τωρα θα μου πεις γιατι δεν το αλλαζεις? και θα εχεις και δικιο ομως εχω βαλτωσει..και δεν εχω τροπο να το κανω..δεν εχω κατι ή καποιον να με παρακινησει(γιατι βλεπεις αν και δεν εκφραζω αυτα που αισθανομαι θελω εναν ανθρωπο,μια παρεα να κατανοει τις αναγκες μου και να ειναι διπλα μου..χωρις να το αναλυουμε και πολυ)...λειπεις και εσυ και ετσι μας τελειωσε ακομα και το ονειρο,η ελπιδα,οι κρυφες επιθυμιες..νομιζω πως η χαρουλα εχει και εδω τον καταλληλο στιχο(και δεν ειναι ο μονος):μοναχα εμενα χασκει ακομα χωρις μια στεγη ετουτη η αληθεια,θεος αν ειναι στις φλογες να καει....
ή κατι επισης καταλληλο που εχω πειστει πως ισχυει σε μεγαλο βαθμο:"ΌΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΟΙ , ΑΛΛΑ ΌΤΑΝ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΟΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ".....δε ξερω τι να σου πω πλεον..απο την αλλη παντα πιστευα σαν ανοητη πως οταν οι ανθρωποι φευγουν ολες οι σκεψεις μας και τα μυστικα μας γινονται και δικα τους..πως πια μας παρακολουθουν ανενοχλητοι..αρα δεν υπαρχει λογος να στα λεω..τα ξερεις ηδη..τι λεω ε?ειναι παρανοικο αν το καλοσκεφτεις...νομιζω οτι ειμαι αδεια μεσα μου εδω και καιρο ισως γι'αυτο να εχω αναγκη αυτο το ονειρο της συνεχειας..απο φοβο και ενα απεραντο κενο...απο οσα θα μεινουν ανεκπληρωτα...εχω μονο αυτο το ταξιδι μαζι σου και ξερεις κατι?στην ουσια δε μου αρκει...με αναγκασες..δεν ειχα την πολυτελεια της επιλογης.εστω και ετσι ομως ειναι σα να πεταω ενα μπουκαλι με ενα γραμμα στη θαλασσα..κλεινοντας τα βλεφαρα το ακολουθω και σε βλεπω να το διαβαζεις...ειναι η ελαχιστη λυτρωση που φανταζει τοσο τεραστια μεσα σε ολο αυτο...ΛΥΤΡΩΣΗ τι ωραια λεξη,σαν να σβηνει ολα τα ασχημα...τα καθαριζει..σαν τον αερα και τα αμετρητα μανιασμενα δακρυα με τις αστραπες και τους κεραυνους που ξεπλενουν αυτες τις αγαπημενες ωρες της νυχτας τους δρομους και κυριως την ψυχη μου........
μικρε μου πητερ παν δε θελω να σου πω καληνυχτα αποψε...υπαρχει αλλος τροπος να μου χαρισεις το υγρο,μελαγχολικο,αναγκαιο για εμενα,βλεμμα σου...
βλεπεις?
βρεχει!
Dance me to your beauty with a burning violin
Dance me through the panic till I'm gathered safely in
Touch me with your naked hand or touch me with your glove
dance me to the end of love........please.......

dance me to the end of love...............

will you???

Αξημερωτη αναγκη εσυ...

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ 1948!

Κρατώ λουλούδι μάλλον.

Παράξενο.

Φαίνετ' απ' τη ζωή μου

πέρασε κήπος κάποτε.

Στο άλλο χέρι

κρατώ πέτρα.

Με χάρη και έπαρση.

Υπόνοια καμιά

ότι προειδοποιούμαι γι' αλλοιώσεις,

προγεύομαι άμυνες.

Φαίνετ' απ' τη ζωή μου

πέρασε άγνοια κάποτε.

Χαμογελώ.

Η καμπύλη του χαμόγελου,

το κοίλο αυτής της διαθέσεως,

μοιάζει με τόξο καλά τεντωμένο,

έτοιμο.

Φαίνετ' απ' τη ζωή μου

πέρασε στόχος κάποτε.

Και προδιάθεση νίκης.

Το βλέμμα βυθισμένο

στο προπατορικό αμάρτημα:

τον απαγορευμένο καρπό

της προσδοκίας γεύεται.

Φαίνετ' απ' τη ζωή μου

πέρασε πίστη κάποτε.

Η σκιά μου, παιχνίδι του ήλιου μόνο.

Φοράει στολή δισταγμού.

Δεν έχει ακόμα προφθάσει να είναι

σύντροφός μου ή καταδότης.

Φαίνετ' απ' τη ζωή μου

πέρασ' επάρκεια κάποτε.

Συ δεν φαίνεσαι.

Όμως για να υπάρχει γκρεμός στο τοπίο,

για να 'χω σταθεί στην άκρη του

κρατώντας λουλούδι

και χαμογελώντας,

θα πει πώς όπου να 'ναι έρχεσαι.

Φαίνετ' απ' τη ζωή μου

ζωή πέρασε κάποτε...

κικη δημουλα...

θελω να σε δω ρε..παει καιρος..