Ain't no sunshine...till the time you're gone...

Σημερα με επιασε μια μελαγχολια...οχι πως δεν με πιανει συχνα αλλα αποψε αισθανομαι πως περναει η ζωη μου και φευγουν τα καλυτερα μου χρονια χωρις τιποτα σπουδαιο,χωρις να συμβαινουν πραγματα στη ζωη μου...νιωθω πως θελω να κανω πολλα αλλα δε βλεπω και πολυ φως στον οριζοντα..η ζωη μου εξακολουθει να ειναι ιδια χωρις κατι να με ξυπνησει να αποκτησω λιγο ενταση..εχω βαρεθει τα παντα και τους παντες..δε ξερω πως να στο περιγραψω...καταλαβαινεις?κυλανε ολα ηρεμα...και δεν το αντεχω απο τωρα αυτο...δεν εχω κατι που να με κανει να καρδιοχτυπαω,να ξυπναω και να λεω θα κανω αυτο,θα δω εκεινον,θα παω εκει,τιποτα...δε μου αρεσει ετσι οπως "ζω"..χρειαζομαι δυνατες χαρες,συγκρουσεις,απογοητευσεις,θυμους,γελια...τωρα θα μου πεις γιατι δεν το αλλαζεις? και θα εχεις και δικιο ομως εχω βαλτωσει..και δεν εχω τροπο να το κανω..δεν εχω κατι ή καποιον να με παρακινησει(γιατι βλεπεις αν και δεν εκφραζω αυτα που αισθανομαι θελω εναν ανθρωπο,μια παρεα να κατανοει τις αναγκες μου και να ειναι διπλα μου..χωρις να το αναλυουμε και πολυ)...λειπεις και εσυ και ετσι μας τελειωσε ακομα και το ονειρο,η ελπιδα,οι κρυφες επιθυμιες..νομιζω πως η χαρουλα εχει και εδω τον καταλληλο στιχο(και δεν ειναι ο μονος):μοναχα εμενα χασκει ακομα χωρις μια στεγη ετουτη η αληθεια,θεος αν ειναι στις φλογες να καει....
ή κατι επισης καταλληλο που εχω πειστει πως ισχυει σε μεγαλο βαθμο:"ΌΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΟΙ , ΑΛΛΑ ΌΤΑΝ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΟΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ".....δε ξερω τι να σου πω πλεον..απο την αλλη παντα πιστευα σαν ανοητη πως οταν οι ανθρωποι φευγουν ολες οι σκεψεις μας και τα μυστικα μας γινονται και δικα τους..πως πια μας παρακολουθουν ανενοχλητοι..αρα δεν υπαρχει λογος να στα λεω..τα ξερεις ηδη..τι λεω ε?ειναι παρανοικο αν το καλοσκεφτεις...νομιζω οτι ειμαι αδεια μεσα μου εδω και καιρο ισως γι'αυτο να εχω αναγκη αυτο το ονειρο της συνεχειας..απο φοβο και ενα απεραντο κενο...απο οσα θα μεινουν ανεκπληρωτα...εχω μονο αυτο το ταξιδι μαζι σου και ξερεις κατι?στην ουσια δε μου αρκει...με αναγκασες..δεν ειχα την πολυτελεια της επιλογης.εστω και ετσι ομως ειναι σα να πεταω ενα μπουκαλι με ενα γραμμα στη θαλασσα..κλεινοντας τα βλεφαρα το ακολουθω και σε βλεπω να το διαβαζεις...ειναι η ελαχιστη λυτρωση που φανταζει τοσο τεραστια μεσα σε ολο αυτο...ΛΥΤΡΩΣΗ τι ωραια λεξη,σαν να σβηνει ολα τα ασχημα...τα καθαριζει..σαν τον αερα και τα αμετρητα μανιασμενα δακρυα με τις αστραπες και τους κεραυνους που ξεπλενουν αυτες τις αγαπημενες ωρες της νυχτας τους δρομους και κυριως την ψυχη μου........
μικρε μου πητερ παν δε θελω να σου πω καληνυχτα αποψε...υπαρχει αλλος τροπος να μου χαρισεις το υγρο,μελαγχολικο,αναγκαιο για εμενα,βλεμμα σου...
βλεπεις?
βρεχει!
Dance me to your beauty with a burning violin
Dance me through the panic till I'm gathered safely in
Touch me with your naked hand or touch me with your glove
dance me to the end of love........please.......

dance me to the end of love...............

will you???