Ναι μου αρεσει η πυξιδα της ζωης μου να εχει μια σταθερα..ενα σημειο αναφορας..ενα καταφυγιο..οπως κι εσενα απο οτι εμαθα!χαθηκα..ισως να ειμαι ακομα χαμενη..δε ξερω τι αισθανομαι ουτε ειμαι σε θεση να τα βαλω σε ταξη και να σου μιλησω...σε σκεφτομαι ακομα..θα ηθελα να εισαι εδω κι ας εμενα μακρια να σε παρακολουθω,ας μη σου ελεγα ποτε οσα σου εχω πει μεσα απο αυτο το ταξιδι,ομως ακομα και ετσι εχω την αισθηση πως εισαι καπου γυρω κ ξερεις ακριβως τι συνεβει,πως ειμαι..μονο που δε ξερω πως εισαι εσυ!δε θελω αποψε να μελαγχολησω περισσοτερο..περασα να κανω αυτο το ταξιδι λιγο ωραιοτερο..να το κανω πιο δικο μας..γιατι οπως ειπε κ ο pablo neruda:"αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει περπατησιά..."κ δε θελω να πεθανει τιποτα απο αυτο το μυστικο..τουλαχιστον αυτο ειναι στο δικο μου χερι...ζωγραφιζω λοιπον ενα χαμογελο,σε φερνω διπλα μου και ξεχνιεμαι ψαχνοντας τροπους να ομορφυνω και να ζεστανω το ησυχαστηριο μας!!
να εισαι ηρεμος θελω μονο...ααα!και περνα επιτελους καμια βολτα απο το ονειρο μου να μου πεις αν εισαι ευτυχισμενος...εχεις αργησει!
ps:καθε προταση σας θα ειναι ευπροσδεκτη..εξαλλου συνταξιδιωτες ειστε...τις κρυφες μου σκεψεις μοιραζομαι..θα χαρω να συμμετεχετε σε αυτη τη μικρη χαρα της διακοσμησης!!
όποιος δεν αλλάζει περπατησιά..."κ δε θελω να πεθανει τιποτα απο αυτο το μυστικο..τουλαχιστον αυτο ειναι στο δικο μου χερι...ζωγραφιζω λοιπον ενα χαμογελο,σε φερνω διπλα μου και ξεχνιεμαι ψαχνοντας τροπους να ομορφυνω και να ζεστανω το ησυχαστηριο μας!!
να εισαι ηρεμος θελω μονο...ααα!και περνα επιτελους καμια βολτα απο το ονειρο μου να μου πεις αν εισαι ευτυχισμενος...εχεις αργησει!
ps:καθε προταση σας θα ειναι ευπροσδεκτη..εξαλλου συνταξιδιωτες ειστε...τις κρυφες μου σκεψεις μοιραζομαι..θα χαρω να συμμετεχετε σε αυτη τη μικρη χαρα της διακοσμησης!!
3 σχόλια:
Το κείμενό σου πολύ καλό(στραβώθηκα να το διαβάσω αλλατα κατάφερα)
καλή σου νύχτα
Πόσα ποτάμια πρέπει να ξεχειλίσουν πλάι σου για να σου κλέψουν ένα δάκρυ...
Πόσα βουνά πρέπει να σωριαστούν τριγύρω σου για να στεγνώσει το χαμόγελο σου...
Πόσοι χείμαρροι δακρύων πρέπει να αναβλύσουν στο διάβα σου για να κερδίσουν ένα σου βήμα
Πόσες ελπίδες πρέπει να ξεψυχήσουν δίπλα σου για να παραστρατήσεις απ' το δικό σου ουρανό...
Πόση αγάπη χρειάζεται για να στραγγίξει το σύννεφο του πόνου που σκοτεινιάζει ένα αγωνιώδες δειλινό...
Πόσος Θεός.
Καλό ΣΚ.
:"αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει περπατησιά..." gia na allazoume diadromes leo ego kalhtera mpas kai proxorhsoume parakato...alla apo thn allh kalo einai na kanoume kai mia endoskopish na ma8oume apo autes tis diadromes la8h kai na beltio8oume ...alla kai na ginoume kai ligo realistes den blaptei...mhpos to na gyrname sto parle8on mas odhgei se ena sxhma kyklou...leo ego tora ...kai dystyxos h kai eutyxos to kalhtero hsyxasrhrio yparxei otan ola kyloun armonika me emas kai oxi me tous gyro mas tis perissoteres fores...kai kati teleutaio otan ena dysthxhma einai agiatreuto,sofia einai na to 3exaseis ...kai oxi na baltoneis mesa se auto...auta opos panta ta oliga ...elpizo na se problhmathsoun ...aaa! kai kati teleutaio oraio to neo sou backround alla kanei thn anagnosh twn anarthsewn sou dyskola prosbasimh stous anagnostes ..gnomh mou einai.. kalhspera :)
Δημοσίευση σχολίου