Τρίτη 17 Μαρτίου 2009


ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟ!
Σκορπίζουν
των δακρύων οι μεγάλες συγκεντρώσεις.
Μνήμη και παρόν ψάχνουν να κρυφτούν
από τη διαύγειά τους.
Αραιά και πού καμιά τουφεκιά
πότε από κείνο το ευκρινές
χαράκωμα η λύπη πότε από αμυδρότερο.
Στρατηγική να δείξει τάχα
ότι έρχονται ενισχύσεις.
Ας παραδοθεί.
Έχει σχεδόν επικρατήσει η φωτογραφία σου.
Εξαπλώθηκε όπου βρήκε άμαχη επιφάνεια
αποδεκατισμένη αίσθηση πρόθυμη για γαλήνη.
Ανεμίζει στων βλεμμάτων τα υψώματα
όχι σαν έθιμο αδρανές μελαγχολικό
μα ως γενναίος συκοφάντης της απώλειάς σου.
Μέρα τη μέρα πείθει πως τίποτα δεν άλλαξε
ότι ήσουν πάντα έτσι,από χαρτί
εκ γενετής φωτογραφία σε συνάντησα
ανέκαθεν πως έτσι σ'αγαπούσα γυρολόγα
από εικόνα σε απεικόνιση
κι από απεικόνιση σε εικόνα σου αρκέστηκα.
Μνήμη και παρόν πρέπει να κρυφτούν
από τη διαύγειά τους.
Αραιά και πού καμιά τουφεκιά αμυδρή
μαρτυρία υπέρ σου η λύπη
ας παραδοθεί.

Ο μόνος αξιόπιστος μάρτυρας ότι ζήσαμε
είναι η απουσία μας...
κικη δημουλα...

6 σχόλια:

alterego είπε...

Ο μόνος αξιόπιστος μάρτυρας ότι ζήσαμε
είναι η απουσία μας
Πολυ καλη επιλογη φιλη μου Καλημερα σου

ΑΝΝΑ είπε...

Πολύ ωραία ανάρτηση και πάλι! τα φιλιά μου...

Ανώνυμος είπε...

απλος χαρηκα πολυ που ο διαδυκτιακος δρομος με εφερε εδω.
υπεροχη επιλογη το ποιημα!

Ανώνυμος είπε...

χαιρομαι που ο διαδυκτιακος δρομος με εφερε εδω....
υπεροχη επιλογη το ποιημα.

zekia είπε...

έχεις βυθιστεί πολύ στα λόγια της δημουλά τις τελευταίες μέρες, και πως να μην το κάνεις... οι μουσικές και η φωτογραφία δένουν πολύ αυτό που θες να εκφράσεις. Χαιρετισμούς, να σαι καλά:)

alma libre είπε...

σας ευχαριστω πολυ παιδια..μπορω να πω οτι μου ελειψε το ταξιδι μου...αλλα η οθονη του υπολογιστη μου ειχε αλλα σχεδια..κ με κρατησε μακρια..
ζεκια μου ειναι η αγαπημενη μου ποιητρια με εκφραζει σε μεγαλο βαθμο..
να ειστε ολοι καλα..