Δε ξερω γιατι κανω αυτην την αναρτηση..θελω εδω και καιρο να γραψω πολλα αφου δε μπορω να τα πω..αλλα ουτε αυτο μου βγαινει..καθε μερα ειμαι εδω αλλα κατι κραταει τα παντα εγκλωβισμενα μεσα μου..αισθανομαι πολυ μονη μου αυτον τον καιρο..κοιταζω γυρω μου και δε βρισκω ουτε εναν που βλεποντας με να υποπτευεται εστω, οτι δεν ειμαι και στα καλυτερα μου ή να ξερω οτι θα με καταλαβει αν του μιλησω..ασχημη περιοδος δυστυχως..ολα ειναι θολα στο μυαλο μου-που λεει και ο κοτσιρας-και για ολα νομιζω πως φταιω εγω..μαλλον εχω κανει πολλα λαθη..δε μπορω να βρω τροπο να δειχνω αυτα που νιωθω..φοβαμαι..
τελικα ουτε η αναρτηση βοηθαει!!αστο..
υ.γ:σημερα ομως εσυ εστω και για λιγο με ηρεμησες..μονο που σε ειδα και με κοιταξες!!
τελικα ουτε η αναρτηση βοηθαει!!αστο..
υ.γ:σημερα ομως εσυ εστω και για λιγο με ηρεμησες..μονο που σε ειδα και με κοιταξες!!
2 σχόλια:
είναι φορές που στη ζωή υπάρχουν αναποδογυρίσματα...μην παίρνεις πια τίποτα για δεδομένο...Όλα με τον καιρό θα περάσουν αν φανούμε δυνατοί...
ποτέ μη φοβάσαι να δείξεις τα συναισθήματα σου...έτσι οδηγήσε στην αποξένωση και αυτό ίσως σε διαλύσει κάποιες φορές...
αυτά από μενα...
Καλό σου βράδυ :)
σε νιώθω....τόσο πολύ!!!
Δημοσίευση σχολίου