Γεια σου γλυκε μου πητερ παν!γεια σας συνταξιδιωτες μου!
οπως ανεφερα και σε προηγουμενη ανασα αυτης της πορειας οι μερες μου εδω και λιγο καιρο ειναι γεματες με πραγματα που μου δινουν ζωη..ακομα και οταν γκρινιαζω...
προεκυψε λοιπον θεματακι το οποιο πρεπει να λυσω...την ακρη θα τη βρω καποια στιγμη απλα σκεφτηκα πως εδω -που καποιοι με ξερουν διαφορετικα αλλα βαθεια- ισως βρω απαντηση πιο γρηγορα..ηθελα να μοιραστω ενα μερος οσων με γεμιζουν τις τελευταιες βδομαδες και της διαδικασιας αυτης!εξαλλου πολλα μυαλα και εμπειριες ή γνωσεις σιγουρα ειναι καλυτερα απο ενα..και αν με ρωτατε γιατι δεν απευθυνομαι στους γυρω μου θα σας πω οτι δεν το πολυσκεφτηκα...ηθελα να το πω εδω και το εκανα!
ασχολουμαι με κειμενα που εχουν να κανουν με τον ερωτα,τα ναρκωτικα και τον θανατο..θεατρικα κυριως,λογοτεχνικα και αλλα..αυτο που ψαχνω και δε ξερω που μπορω να το βρω ειναι ενα αποσπασμα για να μπει σε ενα προγραμμα που θα τυπωθει(χωρις ολο αυτο να εχει κερδοσκοπικο χαρακτηρα..ειναι σε ερασιτεχνικα πλαισια)...θελω να εχει σχεση με αυτα που εχω στα χερια μου αλλα να ειναι καποιο μικρο ποιημα ή στιχοι ή αποφθευγμα ή αποσπασμα ή........ετσι λοιπον αν εχετε εσεις ή αλλοι internetοφιλοι σας κατι που να ταιριαζει και θελετε μπορειτε να μου το στειλετε εδω ή στο mail μου..
σας ευχαριστω πολυ και ελπιζω με καποιο τροπο να μπορεσω να σας βοηθησω και εγω στο μελλον...
ΥΓ:στ'αληθεια ολο αυτο με τους υπολογιστες ειναι σχετικα καινουργιο στα ματια μου αλλα πρεπει να πω οτι μου αρεσει ιδιαιτερα που εχω ενα χωρο μονο για εμενα..να μοιραζομαι,να εκφραζομαι,να..,να...,να...,ειναι το καταφυγιο μου..που δε μπορει να παραβιαστει απο κανεναν δικο μου ή "δικο μου"....
θα περιμενω με αγωνια να μαθω τι κειμενα σας αγγιζουν σε τετοια θεματα...
να ειστε καλα και να εχετε ενα ηρεμο βραδυ!
υγ2:..δε σε ξεχνω..μου λειπεις και σε σκεφτομαι..παντα και τωρα ακομα περισσοτερο...μακαρι να εφτανα να σ'αγκαλιασω..ισως ομως να το νιωθεις!καληνυχτα....θαλασσα μου..
skip to main |
skip to sidebar
Δεν αγαπάμε αρκετά τους ανθρώπους όταν δε λατρεύουμε την αθλιότητα,την ταπείνωση και τη δυστυχία τους... Μην ακολουθείς το μονοπάτι που έχουν χαράξει οι άλλοι.Κατευθύνσου,αντίθετα,εκεί που δεν υπάρχει μονοπάτι και άφησε το ίχνος σου...
Pages
Δευτέρα 11 Μαΐου 2009
Blogger news
Οι φιλοι ειναι σαν τα κρασια...ο χρονος ξινιζει τους νερουλους και δυναμωνει τους γνησιους... αφιερωμενο σε αυτον που μου το εμαθε: στο πιο παλιο και δυνατο μου κρασι
όνειρο...
About Me
cuties...
μικρός πρίγκηπας...
ετικέτες...
- ασε με αποψε να σου πω για τα τραγουδια που αγαπω... (16)
- μικρε μου πριγκιπα... (16)
- μπορω να αντισταθω στα παντα εκτος απ'τον πειρασμο... (1)
- ο θεος επλασε τον κοσμο μας οι ποιητες τον διορθωνουν... (14)
- οποιος αγαπαει...χρωσταει...(ευριπιδης) (3)
- οταν η μουσικη και οι εικονες λενε οσα δισταζουμε.. (5)
- σαν παλιο σινεμα... (3)
- τα βλεφαρα των ονειρων αψηφουν την πικρα της πραγματικοτητας...εκει υπαρχω (2)
- τι ευχρηστο μαξιλάρι η αγαπη..καταλληλο για καθε ταξιδι... (7)
can't help falling in love...
το πιο μακρυ ταξιδι μου εσυ...
ο πιο κοντίνος δρόμος μεταξύ δυο ανθρώπων...είναι ένα χαμόγελο...
dream on...
καμιά φορά είναι αδύνατο να εμποδίσεις το ποτάμι της ζωής...
Φεύγω και σε παίρνω μαζί μου. Θα θυμάμαι πάντα τα βουρκωμένα τούτη την ώρα μάτια σου, το θλιμμένο βλέμμα σου. Ποιός ξέρει τι είναι αυτό που αποφασίζει τώρα για λογαριασμό μου! Φεύγω, αλλά να ξέρεις θα σ'αγαπώ πάντα. Όταν βραδιάζει εκεί που πάω, το φεγγάρι θα' ρχεται προς εσένα κι εγώ κάθε βράδυ θα τ' ακολουθώ, θα παίρνω το δρόμο του φεγγαριού και θα πέφτω στην αγκαλιά σου...
Από το Blogger.
2 σχόλια:
Κι αν έσβησε σαν ίσκιος τ' όνειρό μου,
κι αν έχασα για πάντα τη χαρά,
κι αν σέρνομαι στ' ακάθαρτα του δρόμου,
πουλάκι με σπασμένα τα φτερά·
κι αν έχει, πριν ανοίξει, το λουλούδι
στον κήπο της καρδιά μου μαραθεί,
το λεύτερο που εσκέφτηκα τραγούδι
κι αν ξέρω πως ποτέ δε θα ειπωθεί·
κι αν έθαψα την ίδια τη ζωή μου
βαθιά μέσα στον πόνο που πονώ --
καθάρια πώς ταράζεται η ψυχή μου
σα βλέπω το μεγάλο ουρανό,
η θάλασσα σαν έρχεται μεγάλη,
και ογραίνοντας την άμμο το πρωί,
μου λέει για κάποιο γνώριμο ακρογιάλι,
μου λέει για κάποια που 'ζησα ζωή!
Καρυωτάκης που λατρεύω....
Εσβήναν τα χρυσάνθεμα σαν πόθοι
στον κήπον όταν ήρθες. Εγελούσες
γαλήνια, σα λευκό χαμολουλούδι.
Αμίλητος, τη μέσα μου μαυρίλα
την έκανα γλυκύτατο τραγούδι
κι απάνω σου το λέγανε τα φύλλα.
τι να πεις για τον κωνσταντινο οσες φορες κιαν τον αρνηθηκα αλλες τοσες μεσα απο την μαγεια στο πλεξιμο των λεξεων και των εννειων του με αναστηνε κοντα του,αλλοτε για εναν ερωτα αλλοτε για ενα χαμο παντα οτι ηταν εκει μεσα απο τα ερεβη να μου δινει νοημα για να ζω.
Δημοσίευση σχολίου